Mijn vader Willem Lamens

Als kind weet je dat eens het moment komt dat je afscheid van je vader moet nemen. Je hoopt dat dit moment pas zal komen wanneer hij 90 jaar is. Maar ook weet je dat dit niet altijd zo is. Voor jou geldt dat je eerder bent gegaan, op een respectabele leeftijd van 76 jaar.

Nu staan we als familie bij je lichaam wat opgebaard is in een rietenmand. We weten veelal niet wat we moeten zeggen. Een gedicht, een verhaal, wat zal het ertoe doen? Je bent heengegaan en laat je lichaam achter om het terug te geven aan Moeder Aarde.

Toch wil ik nog jouw verhaal vertellen. Jouw verhaal naast onze gesprekken die we de afgelopen jaren met elkaar hebben gehad. Oh, wat vond je fijn dat ik weer bij je was. De plandemie heeft ook goede dingen gebracht. Wij zijn weer bij elkaar gekomen en hebben over het leven kunnen praten. Toch heeft deze periode een grote impact op je leven gehad. Meer dan je lief was..

Op 7 mei 1949 ben je in Nootdorp geboren als zoon van mijn Opa en Oma – Arend Lamens en Maria Roos. Je kwam ter wereld in een gezin met 8 kinderen, drie dochters en vijf zonen. Het was geen makkelijk bestaan. Het was de opbouwperiode na de oorlog. Mensen hadden het niet breed. Na de lagere school ging je met je 14e werken. Werken in de tuinderij met de spitschop, net zo snel werken als de oudere mensen, 52 uur per week. Nou laat dat de jeugd van tegenwoordig maar niet horen.. Zelfs ik kijk daar wel van op, ondanks ik graag van werken houd.

En dan wordt je ook nog geboren in een kleine gemeenschap met hun rangen en standen. Al vroeg kwam bij jou naar voren dat je autoriteit niet duldt. Iedereen is in jouw optiek gelijk en eerlijkheid is jouw mantra. De burgemeester, wethouder, dokter en je baas lieten elke keer merken dat zij het voor elkaar hadden en zij gevolgd dienden te worden. Maar dat pakte voor hen anders uit. Eens te meer pakte jij ze aan. Misschien niet op een juiste manier, maar ze wisten wel dat ze niet met je moesten sollen. Dit heeft je gesterkt in jouw drive om verder te gaan en niet te blijven hangen in het gezegde: “Als je voor een dubbeltje geboren bent, bereik je nooit een kwartje”.

Het was natuurlijk niet altijd kommer en kwel. Je had een hele goede band met je familie en had vrienden waar je mee omging. Je vertelde ook over de voetbalwedstrijden die je speelde in het vijfde van sv Nootdorp genaamd het Bierelftal. Maar ook over de periode bij het tuincentrum van Cor de Baat waar je op de vrachtwagen grond reed en tuintjes hebt aangelegd. Met hele fijne collega’s het werk hebt uitgevoerd en daarmee een plezierige tijd hebt gehad.

In die tijd ontmoette je op 10 mei 1969 je toekomstige echtgenote, onze moeder, Anja. Ik heb me laten vertellen dat het liefde op het eerste gezicht was. Jij met diepe bruine ogen, zwart haar en een snor, zij met blauwe ogen en blond haar. Jullie hadden een fijne tijd samen en zoals dat toen hoorde zijn jullie snel getrouwd. De trouwdag was 28 januari 1971 in Leidschendam. Jij was 21 en Mam 19 jaar. Goh, wat jong als ik me nu bedenk..

Jullie betrokken een huisje aan de Geerweg in Nootdorp. Daar hebben jullie de eerste jaren gewoond. Samen hebben jullie twee kinderen gekregen. Ik ben geboren in 1974 en Sandra volgde in 1975. Het gezin is compleet. Maar met het gezin komen de verantwoordelijkheden als vader. Je wilde dat je gezin het goed had. Je keek verder om je heen naar andere beroepen, maar uiteindelijk koos je voor de aankoop van een tuinderij in Berkel en Rodenrijs. Vanaf 1978 heb je daar met Mam een tuinderij gerund. De beginperiode was geen gemakkelijk tijd. De teelten van verschillende groenten en bloemen brachten niet op van wat je ervan verwacht had. Maar je bleef volhard in je streven om het juiste product te vinden. Dat vond je in de lelie “White Europe”. Deze bloementeelt gaf je financiële ruimte om te groeien. Uiteindelijk hebben jullie samen een tuinderij gehad tot je besloot dat je op je 55e wilde stoppen met werken. Door de verkoop van de tuinderijen voor woningbouw in die regio kon dit ook. Hierna hebben jullie de keuze gemaakt om naar Limburg en daarna Noord-Brabant te gaan.

Jouw drijfveren zijn eerlijkheid, oprechtheid en trouw aan je familie. Dit zijn erg nobele en bewonderingswaardige eigenschappen. Jij duldt geen autoriteit. Geen overheid of machtspersoon kan boven je staan. Iedereen is gelijk en dat liet je merken. Je nam geen blad voor de mond. Een ieder die dacht jou te kleineren, kwam van een koude kermis thuis. Je vurige ogen hebben menigeen doen afdruipen. Ik vermoed, dat soms zelfs voor jezelf je reactie achteraf gezien te sterk was. Maar toch bleef je bij je kernwaarden.

Zorgzaamheid voor je gezin en je familie is belangrijk voor je. Gezin en familie zijn heilig en daarvoor ga je door het vuur. Je liefde voor onze moeder is heel groot. Annie is het koosnaampje wat je voor haar gebruikt. Jij vond het moeilijk om haar achter te laten ondanks je wist dat je zou gaan. Het gemis van je broers en zussen en van mijn kinderen is erg sterk geweest. Je liet het niet blijken maar ondertussen voelde ik dat wel.

De laatste paar jaar hebben jij, Mam en ik veelvuldig over onze situatie, de wereld en spiritualiteit gehad. Veel is er gebeurd in de wereld om ons heen. Voor degenen die het zien, zijn veel zaken openbaar gekomen. Meer en meer komen zaken in het daglicht te staan. Dat trok je je aan. Zeker wanneer je opereert vanuit eerlijkheid en oprechtheid kon jij je daar niet mee verenigen.

Jij hebt je pad gekozen die je wilde nemen. Achteraf gezien, vermoeden wij dat jij al langer bezig was om deze wereld te verlaten. Dit heeft zich geuit in een lange periode van ziekte waar je doorheen bent gegaan. Mam heeft je vanaf oktober 2024 verzorgd. De laatste twee weken hebben Sandra en ik jullie bijgestaan.

Zaterdag 31 mei 2025 zal een dag zijn die ons zal bij blijven als de dag dat onze echtgenoot, vader en opa naar huis is gegaan. Geboren in mei, gestorven in mei.


Als afsluiter lees ik een stuk voor uit het boek “I AM” van Susan Shumsky

Voor allen die de illusie van deze wereld herkennen
En die verlangen naar de Waarheid die erachter ligt.
Voor al diegenen die lijden onder de zielsangst van de scheiding
En die verlangen naar de vreugde van de vereniging.

Kom nu en open jezelf
Voor de Goddelijke Aanwezigheid binnenin jou.
Kom in het centrum van jouw hart.
Kom hier en vind troost.

Hier kalmeer je jouw Ziel.
Hier ben je thuis
En vind je de troost die je zoekt.
Hier is de schat voor diegenen
Die het kroonjuweel van de vrede zoeken.
Hier word je weer geheeld.


Pap,

Dank je voor je leven die je ons hebt gegeven. We zien elkaar weer!